آثار رحمت و مهربانی در رفتار و گفتار مومنان واقعی ظاهر است
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۲۹۴۱۵
زندگی انسان ساحتهای مختلفی دارد که انسان مؤمن همانطور که از اسمش پیداست باید در هر کدام از آنها ایمان خود را ظهور و بروز دهد. در ساحتهای فردی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، هنری، اعتقادی، اخلاقی، علمی، اقتصادی و جسمی. بروز ایمان نیز در این ساحتها چیزی نیست جز تقوا. یعنی فرد در همه این ابعاد زندگی نظر خدا و رضایت او را محور قرار دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چنین تصور میکنم که فضای ذهنی ما با فضای ذهنی اصحاب ائمه صلوات الله علیهم اجمعین؛ تفاوت دارد. افکار، اندیشهها و آرزوهایمان محورهایی دارد که با آنچه خدای متعال، پیغمبر اکرم و ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین از عموم مؤمنین، به ویژه از شیعیان انتظار داشتند فاصله زیادی دارد. میبایست با خواندن روایات آشنا شویم که حضرات ائمه صلوات الله علیهم اجمعین و اصحاب و شاگردانشان در چه فضایی میاندیشیدند و چه انتظاراتی از دوستان و شیعیانشان داشتند.
روابط شیعیان با یکدیگر
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَجْلَانَ قَالَ کُنْتُ مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) فَدَخَلَ رَجُلٌ فَسَلَّمَ ۱؛ محمد بن عجلان میگوید که در خدمت امام صادق صلوات الله علیه بودم. یک نفر وارد شد و سلام کرد. فَسَأَلَهُ؛ حضرت از او سوال کردند: کَیْفَ مَنْ خَلَّفْتَ مِنْ إِخْوَانِکَ؟؛ حال دوستانی که نزد آنها بودی چه طور است؟ احوال شیعیان آن منطقه چگونه است؟ فَأَحْسَنَ الثَّنَاءَ وَ زَکَّی وَ أَطْرَی؛ خیلی تعریف کرد که دوستان خوبی داریم و بسیار مردم خوبی هستند.
چربزبانی و «اطراء»؛ کرد. فَقَالَ کَیْفَ عِیَادَةُ أَغْنِیَائِهِمْ لِفُقَرَائِهِمْ؛ اغنیاء آنهایی که این قدر تعریفشان میکنی چه قدر از فقیرهایشان عیادت و رسیدگی میکنند؟ قَالَ قَلِیلَةٌ؛ گفت: کم. قَالَ فَکَیْفَ مُوَاصَلَةُ أَغْنِیَائِهِمْ لِفُقَرَائِهِمْ فِی ذَاتِ أَیْدِیهِمْ؛ چه اندازه از این پولهایی را که در اختیار اغنیا است، به فقرا میدهند؟ فَقَالَ إِنَّکَ تَذْکُرُ أَخْلَاقاً مَا هِیَ فِیمَنْ عِنْدَنَا؛ گفت: آقا شما چیزهایی میگوئید که دوستان ما اینها را ندارند. قَالَ کَیْفَ یَزْعُمُ هَؤُلَاءِ أَنَّهُمْ لَنَا شِیعَة؛ امام فرمود: اگر این گونه نیستند، پس چگونه ادعا میکنند که شیعهی ما هستند؟ در اینجا کیفیت ارتباط شیعیان با همدیگر بسیار مورد تأکید قرار گرفته که باید هوای همدیگر را داشته باشند. اغنیا به فقرا رسیدگی کنند. شیعیان باید این گونه باشند.
رفتار عبادی شیعه
روایت دیگریست از امام صادق (علیهالسلام) که از حضرت سجاد (علیهالسلام)، نقل میکنند: عَنْ حُمْرَانَ بْنِ أَعْیَنَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیهالسلام) قَالَ کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ (علیهالسلام) قَاعِداً فِی بَیْتِهِ إِذْ قَرَعَ قَوْمٌ عَلَیْهِمُ الْبَابَ ۲.
امام صادق (ع نقل میکنند که روزی حضرت سجاد صلوات الله علیهما در خانه نشسته بودند که در را کوبیدند. فَقَالَ یَا جَارِیَةُ انْظُرِی مَنْ بِالْبَابِ؟؛ حضرت به کنیزشان فرمودند: برو ببین چه کسی پشت در خانه است؟ آمد پرسید شما که هستید؟ فَقَالُوا قَوْمٌ مِنْ شِیعَتِکَ؛ گفتند: ما گروهی از شیعیان شما هستیم. فَوَثَبَ عَجَلًا حَتَّی کَادَ أَنْ یَقَعَ؛ حضرت با شتاب پریدند؛ آن چنان که نزدیک بود از خوشحالی بیفتند.
فَلَمَّا فَتَحَ الْبَابَ وَ نَظَرَ إِلَیْهِمْ رَجَعَ؛ وقتی در را باز کردند و به قیافههایشان نگاه کردند برگشتند.
فَقَالَ کَذَبُوا؛ و به کسانی که در منزل بودند، گفتند: اینها دروغ میگویند که شیعه هستند؛ اینها؛ شیعه نیستند. فَأَیْنَ السَّمْتُ فِی الْوُجُوهِ؟ أَیْنَ أَثَرُ الْعِبَادَةِ؟ أَیْنَ سِیمَاءُ السُّجُودِ؟؛ پس چرا در قیافههایشان اثر عبادت و سجده ظاهر نیست؟ إِنَّمَا شِیعَتُنَا یُعْرَفُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَ شَعَثِهِمْ قَدْ قَرَحَتِ الْعِبَادَةُ مِنْهُمُ الْآنَافَ وَ دَثَرَتِ الْجِبَاهَ وَ الْمَسَاجِدَ؛ اگر اینها شیعه بودند از نوع عبادت و پریشانی آنها شناخته میشدند.
حالات حضرت یحیی
در حالات حضرت یحیی آمده است که ایشان خیلی شدیدالبکاء بودند. وقتی حضرت زکریا موعظه میکردند، نگاه میکردند که حضرت یحیی علیهما السلام در جلسه نباشند. اگر میدیدند که حضرت یحیی حضور دارند، ذکری از عذاب و دوزخ نمیکردند. در امالی صدوق آمده است که روزی حضرت یحیی پشت ستونی نشسته بود. وقتی حضرت زکریا خواستند موعظه کنند ایشان را ندیدند. فرصت را غنیمت شمردند و به موعظه مردم پرداختند که ما چه روزی در پیش داریم و عذاب چیست و …. در وسط جلسه حضرت یحیی صیحهای کشید و نتوانست طاقت بیاورد. رفت و سر به بیابان گذاشت.
آن قدر گریه کرده بود که پای چشمش زخم شده بود. مادر ایشان دو تکه نمد درست کرده بود و پای چشمش گذاشته بود که وقتی گریه میکند نمد، اشک چشمش را بگیرد تا پوست صورتش کمتر اذیت شود ۳. در اینجا میفرماید: قَدْ قَرَحَتِ الْعِبَادَةُ مِنْهُمُ الْآنَافَ؛ عبادت باعث شده که بینیهایشان زخم شود. یا از فشار بر سر بینیشان، که روی خاک گذاشتهاند یا از گریههایی که از ترس خدا میکنند، دو طرف بینیشان زخم میشود.
دَثَرَتِ الْجِبَاهَ وَ الْمَسَاجِدَ؛ پیشانی و جاهای سجدهشان در اثر زیادی سجده پژمرده و چروکیده شده است. خُمُصُ الْبُطُونِ؛ شکمهایشان گود افتاده؛ است. ذُبُلُ الشِّفَاهِ؛ لبهایشان خشکیده.؛ قَدْ هَیَّجَتِ الْعِبَادَةُ؛ عبادت بدنشان را خشکانده است.
وَ أَخْلَقَ سَهَرُ اللَّیَالِی وَ قَطْعُ الْهَوَاجِرِ جُثَثَهُمُ؛ بیداری شب، شبزندهداریها و آه و نالههایی که میکنند باعث شده که جثههایشان فرسوده بشود.؛ الْمُسَبِّحُونَ إِذَا سَکَتَ النَّاسُ؛ وقتی همه مردم در حال سکوت هستند آنها تسبیح میگویند. از یاد خدا غافل نیستند.؛ وَ الْمُصَلُّونَ إِذَا نَامَ النَّاسُ؛ هنگام خواب و استراحت مردم آنها تازه برای نماز خواندن بلند میشوند.
وَ الْمَحْزُونُونَ إِذَا فَرِحَ النَّاسُ؛ وقتی مردم شاد هستند، آنها دلشان غمگین است؛ به خاطر کوتاهی در انجام وظایف.
یُعْرَفُونَ بِالزُّهْدِ کَلَامُهُمُ الرَّحْمَةُ؛ آثار رحمت و مهربانی از رفتار و گفتارشان ظاهر است. به علت این که آنها این صفات را نداشتند؛ حضرت به ایشان اجازه ندادند که وارد شوند.
توجیه این نوع برخورد این است که روشهای تربیتی مختلف است. گاهی چنین برخوردهایی، آن چنان تأثیری میکند که اگر ساعتها و روزها با استدلال و بیان و موعظه بیان شود، آن اثر را ندارد. این چنین برخوردها شوکی در طرف مقابل ایجاد میکند که عجب! چه اشتباهی میکردیم!؟ ما کجا و آنهایی که معصومان انتظار دارند کجا؟ نکتهاش همین است که با همین یک نگاه و برگشتن، چنان تأثیری در روح اینها میگذارد که اگر چند روز مینشستند و موعظهشان میکردند آن اثر را نمیبخشید. این نوعی روش خاص تربیتی است. البته برای بعضی از افراد؛ و معنایش این نیست که میشود یا باید با همه همین؛ گونه برخورد کرد.
یاد قیامت
روایتی دیگر را محمد بن حنفیه نقل کرده است. لَمَّا قَدِمَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع) الْبَصْرَةَ بَعْدَ قِتَالِ أَهْلِ الْجَمَلِ ۴؛ بعد از جنگ جمل وقتی امیرالمؤمنین علیهالسلام وارد بصره شدند، دَعَاهُ الْأَحْنَفُ بْنُ قَیْسٍ؛ دعوت کرد، وَ اتَّخَذَ لَهُ طَعَاماً؛ برای حضرت میهمانی و طعامی را مهیا کرد فَبَعَثَ إِلَیْهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ إِلَی أَصْحَابِهِ؛ فرستاد که ایشان با اصحابشان بیایند. از سیاق کلام استفاده میشود که یعنی شما هر کس از دوستانتان را که خودتان میخواهید، بیاورید.
فَأَقْبَلَ ثُمَّ قَالَ یَا أَحْنَفُ ادْعُ لِی أَصْحَابِی؛ حضرت خودشان تشریف آوردند و بعد فرمودند: ای احنف، برو به اصحاب من هم بگو بیایند. او منتظر بود ببیند، چه کسانی میآیند؟ سران لشگر، فرماندهان و شخصیتهای مهم، و احیاناً با لباسهای فاخر!؟ وقتی آمدند، فَدَخَلَ عَلَیْهِ قَوْمٌ مُتَخَشِّعُونَ کَأَنَّهُمْ شِنَانٌ بوالی؛ چند نفر لاغر و ژولیده مثل مَشکی خشکیده! فَقَالَ الْأَحْنَفُ بْنُ قَیْسٍ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ مَا هَذَا الَّذِی نَزَلَ بِهِمْ؟؛ تعجب کرد.
گفت آقا چه به سر اینها آمده است؟ چرا این گونه؛ شدهاند؟ أَ مِنْ قِلَّةِ الطَّعَامِ أَوْ مِنْ هَوْلِ الْحَرْبِ؟؛ آیا از کمی غذا و گرسنگی این گونه شدهاند یا از هول جنگ و اضطراب و سختی آن است؟ فَقَالَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ لَا یَا أَحْنَفُ؛ هیچ کدام از اینها نیست. پس چیست؟ بیان مفصلی حضرت فرمودند.
مثل این که عنایت داشتند تا فرصتی پیش بیاید که این مطالب به عنوان موعظهای جاویدان به یادگار بماند.؛ فَقَالَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ لَا یَا أَحْنَفُ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَجَابَ أَقْوَاماً تَنَسَّکُوا لَهُ فِی دَارِ الدُّنْیَا تَنَسُّکَ مَنْ هَجَمَ عَلَی مَا عَلِمَ مِنْ قُرْبِهِمْ مِنْ یَوْمِ الْقِیَامَةِ؛ ای أحنف، خدا بندههایی دارد که در دنیا که هستند فکر روزیاند که به زودی خواهد آمد. هنوز آن روز را ندیدهاند، ولی باور دارند که خواهد آمد و نگرانش هستند.
یَخَافُونَ یَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ ۵. فَحَمَلُوا أَنْفُسَهُمْ عَلَی مَجْهُودِهَا؛ تمام تلاششان را برای آن روز به کار میگیرند. و به خاطر آن تمام سختیها را به جان میخرند و زحمت میکشند.
وَ کَانُوا إِذَا ذَکَرُوا صَبَاحَ یَوْمِ الْعَرْضِ عَلَی اللَّهِ سُبْحَانَهُ تَوَهَّمُوا خُرُوجَ عُنُقٍ یَخْرُجُ مِنَ النَّارِ یُحْشَرُ الْخَلَائِقُ إِلَی رَبِّهِمْ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی وَ کِتَابٍ یَبْدُو فِیهِ عَلَی رُءُوسِ الْأَشْهَادِ فَضَائِحُ ذُنُوبِهِمْ؛ وقتی یادشان میآید که روزی، روز عَرْضِ عَلَی اللَّهِ؛ است، روزی است که در پیشگاه الهی حاضر میشوند، زمانی که در این روز؛ بناست در پیشگاه الهی حاضر شوند که مفری از آن نیست، و میاندیشند که در آن روز چه به سرشان خواهد آمد، چه حالی را خواهند داشت!؟ پیش خود تصور میکنند که در آن عالم و در محضر الهی، دار عذابی است که انبوهی از امواج عذاب از آن بیرون میآید و به طرف آنها حمله میکند.
همه مردم به طرف خدا محشور میشوند در حالی؛ که تمام کارهای زشتشان در کتابی منعکس است. مانند یک فیلم رفتارهای زشتشان را نمایش میدهند. کارهایی که بعضی از آنها اگر در این عالم برای نزدیکانشان آشکار میشد، از خجالت آب میشدند. آنروز که همه اعمال یک جا، در حضور همه مردم ظاهر میشود؛ چه رسواییای خواهد بود؟ فَکَادَتْ أَنْفُسُهُمْ تَسِیلُ سَیَلَاناً؛ وقتی آن حال را تصور میکنند جان از تنشان همان گونه بیرون میآید که خون از تنشان بیرون میآید و جاری میشود؛ تشبیه دیگر اینکه:؛ گویا دلهایشان مثل پرندههایی که از ترس پرواز میکنند ترسان است.
أَوْ تَطِیرُ قُلُوبُهُمْ بِأَجْنِحَةِ الْخَوْفِ طَیَرَاناً؛ با بال ترس دلهایشان پرواز میکند.
وَ تُفَارِقُهُمْ عُقُولُهُمْ إِذَا غَلَتْ بِهِمْ مَرَاجِلُ الْمِجْرَدِ یا الْمِحْرَدِ إِلَی اللَّهِ سُبْحَانَهُ غَلَیَاناً. ترس از خدا و یاد مرگ آنان را مانند کسانی که در دیگهای جوشان میافتند از غلیان و جوشش آب میکند و عقل و هوش از سرشان میرباید. خدا چنین بندگانی دارد. حضرت میخواهد بگوید اصحاب واقعی علی علیه السلام از این گونه بندهها هستند.
شبزندهداری
فَکَانُوا یَحِنُّونَ حَنِینَ الْوَالِهِ فِی دُجَی الظُّلَمِ؛ نیمه شبهای تاریک به ناله و زاری میپردازند.؛ وَ کَانُوا یَفْجَعُونَ مِنْ خَوْفِ مَا أَوْقَفُوا عَلَیْهِ أَنْفُسَهُمْ؛ از آن حالتی که به خاطر ترس برایشان به وجود میآید ناله و فریاد میکنند. فَمَضَوْا ذُبُلَ الْأَجْسَامِ؛ در اثر این افکار و اندیشهها و حالاتی که پیدا میشود لاغر و پژمرده میشوند. حَزِینَةٌ قُلُوبُهُمْ؛ دلهایشان غمگین است. کَالِحَةٌ وُجُوهُهُمْ؛ صورتهایشان چروکیده است.
ذَابِلَةٌ شِفَاهُهُمْ؛ لبهایشان خشک است. خَامِصَةٌ بُطُونُهُمْ شکمهایشان به هم چسبیده و خشک شده. تَرَاهُمْ سُکَارَی؛ حالی برایشان پیدا میشود که اگر کسی به آنها نگاه کند خیال میکند مستاند. سُمَّارُ وَحْشَةِ اللَّیْلِ. سمیر یعنی کسی که شبزندهداری میکند و شب بیدار است. و به کسی که همراه اوست؛ «سامر»؛ میگویند. همنشین آنها در شب وَحْشَةِ اللَّیْلِ؛ است؛ یعنی شبشان را؛ با وحشت سپری میکنند.
مُتَخَشِّعُونَ کَأَنَّهُمْ شِنَانٌ بوالی. این تشبیه در روایت قبل هم بود. آنچنان اهل خضوع و خشوع هستند که گویا مثل مشک خشکیدهاند.
قَدْ أَخْلَصُوا لِلَّهِ أَعْمَالًا سِرّاً وَ عَلَانِیَةً فَلَمْ تَأْمَنْ مِنْ فَزَعِهِ قُلُوبُهُمْ؛ با اینکه هم در پنهانی و هم آشکارا اعمال خیری انجام میدهند، اما همه این اعمال خیر باعث نمیشود حالت آرامش و امنیت پیدا کنند؛ یعنی خاطرشان جمع شود که دیگر نجات پیدا کردهاند و مشکلی ندارند، از فزع ایمن نمیشوند.
بَلْ کَانُوا کَمَنْ حَرَسُوا قِبَابَ خَرَاجِهِمْ. مانند کسانی هستند که برای حراست اموال نفیسشان، خواب به چشمشان نمیآید! میترسند که عمرشان بر باد برود و نتوانند از آن استفاده کنند. فَلَوْ رَأَیْتَهمْ فِی لَیْلَتِهِمْ؛ ای کاش میدیدی که اینها در شبها چه حالاتی دارند در حالی که: وَ قَدْ نَامَتِ الْعُیُونُ وَ هَدَأَتِ الْأَصْوَاتُ وَ سَکَنَتِ الْحَرَکَاتُ مِنَ الطَّیْرِ فِی الْوُکُورِ؛ شب هنگام صداها خاموش است و چشمها به خواب رفته است، حتی پرندگان در آشیانهشان پر نمیزنند و صدایی از آنها نمیآید؛ در این چنین حالتی کاش آنها را میدیدی؛ وَ قَدْ نَهْنَهَهُمْ هَوْلُ یَوْمِ الْقِیَامَةِ بِالْوَعِیدِ عَنِ الرُّقَادِ؛ اما اینها از ترس عذاب و سو عاقبتشان، خواب از چشمانشان ربوده شده و آرامش و راحتی ندارند.
کَمَا قَالَ سُبْحَانَهُ: أَ فَأَمِنَ أَهْلُ الْقُری؛ أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا بَیاتاً وَ هُمْ نائِمُونَ ۶؛ آیا مردم ایمن هستند در حالی که شب خوابیدهاند بلایی نازل و عذاب برآنها وارد شود و هلاکشان کند!؟ اگر کسی، این چنین تصوری داشته باشد که نکند الان عذاب بیاید، خواب به چشمش نمیآید. این آیه قرآن میفرماید: مردمی که دست از گناه برنمیدارند، نمیترسند که شب، همان وقتی که خوابند عذابی نازل شود و آنها را هلاک کند. حضرت نیز میفرمایند: شیعیان من چنین حالی را تصور میکنند که اگر ما بخوابیم، آیا از عذاب خدا ایمن هستیم!؟ از ترس این که در حال خواب، عذاب برایشان نازل شود خوابشان نمیبرد.
فَاسْتَیْقَظُوا لَهَا فَزِعِینَ وَ قَامُوا إِلَی صَلَاتِهِمْ مُعَوِّلِینَ؛ از بستر؛ بیرون میپرند، و با آه و ناله و فریاد مشغول نماز و عبادت میشوند. بَاکِینَ تَارَةً وَ أُخْرَی مُسَبِّحِینَ؛ گاهی گریه میکنند و گاهی ذکر خدا میگویند. یَبْکُونَ فِی مَحَارِیبِهِمْ وَ یَرِنُّونَ؛ در محراب عبادت میگریند و ناله میکنند.
یَصْطَفُّونَ لَیْلَةً مُظْلِمَةً بَهْمَاءَ یَبْکُونَ؛ شبهای تاریک و تیره و آرام را بر میگزینند؛ و آن را با گریه سپری میکنند. پس لازمهاش این است که بدنهایشان این گونه شود. تعجب نکنید! فَلَوْ رَأَیْتَهُمْ یَا أَحْنَفُ فِی لَیْلَتِهِمْ قِیَاماً عَلَی أَطْرَافِهِمْ مُنْحَنِیَةً ظُهُورُهُمْ؛ کاش ای احنف، میدیدی اینها را در شبهای تاریک و ظلمانی، که چگونه مشغول عبادتند؛ در حالی که پشتشان از خستگی خمیده است. یَتْلُونَ أَجْزَاءَ الْقُرْآنِ لِصَلَوَاتِهِمْ قَدِ اشْتَدَّتْ إِعْوَالُهُمْ وَ نَحِیبُهُمْ وَ زَفِیرُهُمْ.
این مقدار تقریباً نصف روایت هم نیست که حضرت در آن شیعیان را توصیف میکنند. آن قدر خودشان را مستحق عذاب میدانند که احتمال میدهند هر شب عذاب بر آنها نازل بشود. تَتَجَافَی جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا ۷.
ما کجا و شیعه کجا؟
حضرت اینها را مجسم میکند. حدس قوی زده میشود که حضرت برای این که بفرماید چرا اینها بدنشان لاغر است، احتیاج به این همه تفاصیل نداشت. حضرت خواستند این یک موعظهی جاودانی باشد که امروز بعد از هزار و چهارصد سال به گوش من وشما برسد. خیال نکنیم همین که ما ادعای شیعه بودن و ادعای نوکری امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) میکنیم و چند رکعت نماز میخوانیم این دیگر نهایت قرب الهی و نهایت کمالی است که ما پیدا کردهایم.
باید این روایتها خوانده شود تا بدانیم اولیا خدا به این چیزها قناعت نمیکنند. خدا دوست دارد بندههایش در هر حال، ضعف و خطرهایی را که متوجهشان است یادشان باشد. خدا ارحم الراحمین است، اما من باید بدانم چقدر بیلیاقت و بیحیا و ناسپاس هستم. این همه نعمتهای فراوانی که سرتاپای ما را گرفته و هر چقدر حساب کنیم، میبینیم نمیتوانیم شکر حتی یکی از اینها را به جا بیاوریم. میبینید کشورهایی را که دست کم دو قرن است که در مسائل اقتصادی؛ تخصص و بالاترین تئوریهای اقتصادی و بزرگترین کارخانههای صنعتی و مؤسسات تجاری را دارند؛ وضع اقتصادشان به چه روزی افتاده است.
آن وقت ما به برکت عنایت اهل بیت علیهم السلام و کشور امام زمان صلوات الله علیه در یک راحتی نسبی زندگی میکنیم، در یک امنیت خوبی زندگی میکنیم؛ هیچ حساب نمیکنیم اما تا مختصر کمبودی پیدا میشود، داد و فریاد و گله و شکایتمان بلند میشود. در اینجا امیرالمؤمنین علیهالسلام بعضی اصحاب خودش را توصیف میفرماید؛ مقام خود امیرالمؤمنین را، هیهات که ما یک هزارمش را بفهمیم؛ ای کاش یک هزارم مقام اصحابش را هم میفهمیدیم! این گونه شیعیان چگونه تربیت میشوند که این گونهاند!؟ صبح که از خواب بلند میشوند به چه میاندیشند؟ شب به چه امیدی به رختخواب میروند؟ فکر و ذکرشان چیست؟ عشق علی و شیعه علی بودن یعنی این. حالا کلاهمان را قاضی کنیم، ببینیم چند هزارم این آثار تشیع در ما ظهور دارد؟
۱. بحارالانوار، ج ۶۵، ص ۱۶۸، باب ۱۹، «صفات الشیعه و أصنافهم و ذمالإغترار».
۲. بحارالانوار، ج ۶۵، ص ۱۶۹، باب ۱۹، «صفات الشیعه و أصنافهم و ذمالإغترار».
۳. ر. ک: الأمالی للصدوق؛ المجلس الثامن، ص ۲۸.
۴. بحارالانوار، ج ۶۵، ص ۱۷۰، باب ۱۹، «صفات الشیعه و أصنافهم و ذمالإغترار».
۵. نور / ۳۷.
۶. اعراف / ۹۷.
۷. سجده / ۱۶.
منبع: خبرگزاری مهرمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: شیعه آیت الله مصباح یزدی صلوات الله علیهم صلوات الله علیه علیه السلام ال ع ب اد ة امام صادق حضرت یحیی س ب ح ان ه ص ل و ات ک ان وا ه علیه ی حضرت ات الل ه حضرت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۲۹۴۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیتالله حسینی همدانی: هنوز سران بعضی کشورها که باید در خط مقدم مبارزه با اسرائیل باشند خوابند/ دانشجویان باطن حقوق بشر آمریکایی را نمایان کردند/ هیچکدام از رسانههایشان نمیتوانند برخورد پلیس را عادی جلوه دهند
به گزارش آخریننیوز به نقل از روابط عمومی دفتر نماینده ولیفقیه در استان البرز و امامجمعه کرج، آیتالله حسینی همدانی در خطبههای نماز عبادی سیاسی جمعه چهاردهم اردیبهشتماه در مصلای بزرگ امام خمینی رحمهالله علیه کرج بابیان اینکه ۱۵ اردیبهشت مصادف با ۲۵ شوال سالگشت شهادت رئیس مذهب، امام جعفر صادق علیهالسلام را به همه شما تسلیت عرض میکنم، بیان داشت: شخصیت مبارک امام صادق علیهالسلام طوری بود که مخالفان هم او را مدح میکردند. مرحوم اسد حیدر از پژوهشگران شیعه عراقی، کتابی دارد به نام «الامام الصادق و المذاهب الاربعه» در چند جلد. در بخشی از کتاب، سخنان افرادی که امام صادق را قبول ندارند و حتی مخالفت هم هستند را آورده که از امام تعریف کردهاند؛ مثلاً مالک بن انس که رئیس مذهب مالکیه اهل سنت است و قاعدتاً امام را بهعنوان امام قبول ندارد میگوید: «فاضلتر، داناتر، عابدتر و پارساتر از جعفر صادق را نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه حتی در تصور کسی آمده است». هرکسی به سراغ امام صادق رفت، او را جز به این حالات ندیده است: «إِمَّا صَائِماً وَ إِمَّا قَائِماً وَ إِمَّا ذاکراً»؛ یا در حال روزه یا نماز یا ذکر.
وی در ادامه افزود: مرحوم ثقه الاسلام کلینی، در کتاب روضه کافی که یک جلد از هشت جلد کافی را تشکیل میدهد، در اولین حدیث نقل نامهای طولانی از ناحیه مبارک امام صادق علیهالسلام به اصحابشان را آورده است. در اهمیت نامه راوی که اسماعیل بن جابر است میگوید: «امام به اصحاب خود دستور داد که آن را به یکدیگر درس بدهند و در آن نگاه کنند و از یاد نبرند و بدان عمل کنند. اصحاب نیز این نامه را در جاى نمازهاى خود در خانههایشان گذارده بودند و چون از نماز فراغت مییافتند در آن مىنگریستند».
امامجمعه کرج در ادامه بابیان اینکه مفاد نامه بسیار جذاب و الگوی سبک زندگی مسلمان در همه ابعاد است برای کسی که میخواهد زندگیاش برمدار دین باشد، گفت: در بخش اول آن به رابطه انسان با خدا پرداخته، مثل اهتمام داشتن به تهلیل و تسبیح و تقدیس خدا و خاکسار بودن، عافیت خواهی از خداوند، اهتمام زیاد به دعا داشتن، اهتمام به نمازهای روزانه داشتن، حقوق الهی را ترک نکردن، ولایت خدا و رسول خدا و مؤمنان را داشتن و از دشمنان تبری جستن، وفای به عهد داشتن، دوری جستن از حرام الهی و در بخش دوم به رابطه انسان با دیگران پرداخته مثل حفظ آرامش و وقار در ارتباط با دیگران، حفظ حیا، خوشرفتاری با مخالفان، برخورد نیکو با بدرفتاریها داشتن، زیر پا نگذاشتن حق، حفظ زبان از تهمت و بدگویی و دشمنی و خیرخواهی داشتن و… بخش سوم هم به رابطه انسان با خودش اشاره فرموده، مثلاً رعایت تقوا، دور بودن ازآنچه خداوند بر حذر داشته، نیکی کردن به جسم و جان، اطاعت از خدا و … .
ایران از کشوری که در دوران طاغوت وابسته کامل بود به قدرتی منطقهای تبدیل شد
آیتالله حسینی همدانی در بخش دیگری بابیان اینکه ۱۶ اردیبهشت سال ۷۴ آمریکای پلید علیه ایران اعلام تحریم همهجانبه کرد و سال ۹۷ هم از برجام خارج شد، گفت: این کارها به همراه صدها کار دیگر برای این بود که ایران را بهزانو درآورد، به انزوا بکشاند و سلطه خودش را دوباره بر ایران حاکم کند؛ اما ایران به فضل الهی از کشوری که در دوران طاغوت وابسته کامل بود به قدرتی منطقهای تبدیل شد. قدرت بازدارندگیاش از مرزهای جغرافیائیاش فراتر رفت. در مقابل بزرگترین قدرت نظامی و اقتصادی جهان، بااینکه منابع انسانی و اقتصادی لازم را نداشت تا امروز ایستاده و از عزت و افتخارات کسبشده باصلابت پاسداری میکند؛ و اگر لازم باشد از درون خاک خود، دشمن را در کیلومترها آنطرفتر موردحمله قرار میدهد تا فکر جسارت دیگری را نکند.
وی در ادامه با تأکید بر اینکه همه اینها به برکت تبعیت از تعالیم و دستورات قرآن و عترت سلاماللهعلیهم و رهبریهای پرورشیافته مکتب اهلبیت علیهمالسلام است، عنوان کرد: امام صادق علیهالسلام و دیگر ائمه یاد دادهاند که در مسائل پیشرو چگونه باید عمل کرد. ما شاگردان مکتب امام صادقیم و او در همه مسائل به ما آموزش داده. مثلاً فرمود: «عاقل کسی است که اگر مواجهه با دو شر شد خیر الشرین را انتخاب کند».
تربیتشدگان مکتب اهلبیت علیهمالسلام از سیاستهای عقلائی برخوردارند
نماینده ولیفقیه در استان البرز بابیان اینکه شما طول مدت رهبری حضرت آقا را ملاحظه بفرمایید تا نحوه انتخابهای ایشان که همه عقلانی بوده را ببینید، گفت: دوراهیهای سختی که به وجود آمده و کار درست انتخابشده و کشور نجات پیداکرده است. مثلاً سال ۶۹ عراق به کویت حمله کرد. بعضی جریانات سیاسی و بعضی از نخبگان از آقا درخواست داشتند که با صدام حسین در این زمینه همکاری شود. مجمع روحانیون مبارز بیانیه داد و از شورای امنیت ملی درخواست کرد که ایران، به نفع عراق وارد جنگ شود. متن بیانیه را باید بخوانید. بعضی از افراد درجهیک جریان اصلاحات که نمیخواهم اسم ببرم، رسماً درخواست ورود ایران به جنگ را داشتند. یکی از همین سران در دیدار با دانشجویان دانشگاه تهران گفت: «این جنگ، فرصتى تاریخى براى حمله به اسرائیل به وجود آورده بود که از دست رفت… وظیفه ما این بود که به هر طریق ممکن، سمتوسوی جنگ را عوض مىکردیم. ما مىبایست در سیاست خارجى و مواضعمان در قبال عراق، این نکته محورى را نصب العین قرار دهیم».
آیتالله حسینی همدانی ادامه داد: یا یکی دیگر از همین طیف در ۳۰ دى ۱۳۶۹ در مجلس، صدام را خالد بن ولید دانست و خیلی با حرارت گفت: «بگذار باعزت و شرف زندگى کنیم و بمیریم. زندگى زیر سایه سرنیزههاى آمریکا براى ما ذلت است و اسارت است و ننگ است». حضرت آقا بعد از تحلیل اوضاع و اهداف حمله و دقت در اطراف قضیه به این جمعبندی رسیدند که ورود ایران به این جنگ، آینده روشنى ندارد و شاید آمریکا جنگ را براى کشاندن ایران به جنگ دیگرى طراحى کرده باشد؛ و اشغال کویت از سوى عراق و حمله آمریکا، هر دو را محکوم کردند؛ و فرمودند: «ما تجاوز را، هم از صدام و هم از آمریکا، بهشدت محکوم مىکنیم». بعد هم باز روی همین موضع محکم ایستادند و اجازه ورود ایران به جنگ را ندادند. بعد مدتی معلوم شد تحلیل و محاسبه ایشان از حمله عراق به کویت و حمله آمریکا به عراق، جنگ حق و باطل نیست؛ بلکه جنگ دوتا طاغوت باهم است و وارد عرصه نشدند و ایران را حفظ کردند. این آن عقلانیتی است که امام صادق میفرماید پیروان من باید داشته باشند و یاد بگیرند بخصوص در سطح مدیران عالی جامعه.
وی افزود: قصه داعش در عراق که پیش آمد، آمریکا از ایران خواست بیا باهم علیه تروریسم بجنگیم. حضرت آقا رد کردند که تو خودت حامی تروریستی ما اگر بخواهیم مستقلاً میجنگیم؛ که خدای تعالی قاسم سلیمانی را با اولیای خودش محشور کند.
رئیس شورای فرهنگ عمومی استان البرز تأکید کرد: اینها را عرض کردم و موارد دیگر که بیان نشد که بگویم همانطور که اهلبیت ساسه العباد هستند و بهترین سیاستها را دارند، تربیتشدگان مکتبشان هم از سیاستهای عقلائی برخوردارند. آقا دستور دادند کرانه باختری برای نجات خودش باید مسلح بشود و ایران گروههای مقاومت در سراسر عالم را حمایت میکند. نتیجه شد این زلزله عظیمی که میبینید کاخهای ستم در حال فروریختن است. امروز مسئله مهم و اول دنیا شد فلسطین و غزه و همه مردم دنیا مثل شما و به زبان شما فریادشان مرگ بر اسرائیل است.
هنوز سران بعضی کشورها که باید در خط مقدم مبارزه با اسرائیل باشند خوابند
آیتالله حسینی همدانی با اشاره به اینکه یهودیان طرفدار فلسطین وارد کاخ سفید شدهاند و تحصن راه انداختهاند، گفت: این یعنی مقدمه پایان. آقا قبلاً به دانشجویان اروپا و آمریکا نامه داده بودند و به آینده امیدوارشان کرده بودند. امروز ببینید این جنبش دانشجوئی بزرگی که در دانشگاههای آمریکا و اروپا راه افتاده و کشورهای دیگر هم یکییکی میپیوندند، دانشجویان دانشگاههای ژاپن هم همراه شدند؛ اما متأسفانه هنوز سران بعضی کشورها که باید در خط مقدم مبارزه با اسرائیل باشند خوابند و ساکتاند.
دانشجویان باطن حقوق بشر آمریکایی را نمایان کردند / هیچکدام از رسانههایشان نمیتوانند برخورد پلیس را عادی جلوه دهند / شکاف بین دولت و ملت آمریکا کاملاً مشهود است
وی با تأکید بر اینکه دانشجویان باطن حقوق بشر آمریکایی را نمایان کردند، گفت: سالهای سال، غربیها لیبرال دموکراسی و اومانیسم و دهها ایسم دیگر را برای زندگی بهتر و آزاد به رخ جهان میکشیدند، اما این طوفانِ جنبش دانشجوئی که به پا شده همه آنها را به باد داده و نابود کرده و هیچکدام از رسانههایشان نمیتوانند برخورد پلیس را عادی جلوه دهند. امروز کسانی که در خیابانهای آمریکا علیه صهیونیسم و به دفاع از مظلومین فلسطین آمدهاند، نخبهها و فرهیختگان و اساتید هستند و نشان میدهد سرمایهگذاری که سالها انجام دادند تا ظلمِ به فلسطین دیده نشود، جواب نداده است و شکاف بین دولت و ملت آمریکا کاملاً مشهود است.
خطیب نماز جمعه کرج خاطرنشان ساخت: صدای آن خانمی که فریاد میزد من یک فیلسوفم و پلیس او را کتک میزد را باید هزاران بار برای آن احمقهای غربزده داخلی آمریکا پرست که تا فرصتی پیدا میکنند حرفهای غربیها را قی میکنند و این روزها لال شدهاند، مکرر در مکرر برای آنها گذاشت و گفت آیا آن دموکراسی و آزادی بیان و … که تعریف میکردید این بود؟ چرا به دفاع از دانشمندان و پرفسورهایی که در تجمعات کتک خوردند و بازداشت شدند از اربابانتان بازخواست نمیکنید؟ چرا از آزادی بیان و عقیده چیزی نمیگویید؟
مردم ما امروز با اطمینان بیشتر آمریکا را لعن میکنند
آیتالله حسینی همدانی در ادامه اذعان داشت: آنوقت بیبیسی که خود آتش بیار معرکه و سلاح دهنده به اسرائیل است، برای اینکه افکار عمومی را منحرف کند برای ایران قصههایی درست میکند که خودش در دام آن گرفتار میشود. وعده صادق چهرههای واقعی شما را صادقانه به عالم نشان داد و مردم ما امروز با اطمینان بیشتر آمریکا را لعن میکنند.
وی بابیان اینکه وعده صادق آب به خانه مورچه ریخت، گفت: همه آنها باهم بد شدند یا در حال استعفا هستند که خودش پیروزی است؛ و این اعتراضات دانشجویی همه عرصهها را بر آنها تنگتر کرده است. اگر بخواهند بعد از بیش از دویست روز بدون اینکه اسرا را آزادکرده باشند و یا حماس را نابود کرده باشند آتشبس را بپذیرند، شکست دیگری بزرگتر از قبل را پذیرفتهاند.
نماینده رهبر معظم انقلاب اسلامی در استان البرز بابیان اینکه میگویند دیوان بینالمللی دادگستری قصد محکومیت و بازداشت این مردک پستفطرت جلاد را دارد، گفت: این باید زودتر میشد؛ اما لازم است درست ببیند و پاسخ دهد آیا رژیم جعلی و منحوسی که نسلکشی کرده و تا امروز بیش از ۱۰۰ هزار نفر را کشته و زخمی و مفقودالاثر کرده جنایتکار جنگی نیست، پس چیست؟ از بعضی این سازمانها برمیآید و بعید نیست که او را کاندیدای جایزه صلح نوبل هم بکنند. این را هم باید عرض کنیم که سازمانهای بینالمللی باید حواسشان باشد که فقط اسرائیل جنایتکار جنگی نیست؛ بلکه همهکسانی که به او اسلحه دادند، تشویق کردند، حمایت کردند و فضا را برای جنایات او آماده کردند جنایتکار جنگیاند.
باید دستورات روی زمینمانده رهبر معظم انقلاب را مطالبه گری کرد
آیتالله حسینی همدانی در بخش دیگری عنوان کرد: مواردی پیش میآید که رهبر معظم انقلاب در جلسه رسمی و عمومی به مطلبی اشاره میکنند و از موضوعی به خاطر کمکاری و مسامحه شخص یا دستگاهی، منافعی از ملت و جامعه هدررفته و خساراتی را به بار آورده، گلگی میکنند. سؤال بنده این است چرا در این مواقع مدعیالعموم و دستگاه قضا بهسرعت وارد عمل نمیشود برای استیفای حق مردم؟ مثل همین نکتهای که چند روز قبل راجع به سند تحول آموزشوپرورش فرمودند که بالاخره با ممانعت عدهای انجامنشده و امثال اینها که به نظرم باید جدی دستورات روی زمینمانده رهبر معظم انقلاب را مطالبه گری کرد.
اگر ما برنامه و طرح برای کارهای اساسی نداشته باشیم خسران قطعی است
وی در بخش دیگری بابیان اینکه فرصتها بهسرعت از دست میرود و اگر ما برنامه و طرح برای کارهای اساسی نداشته باشیم خسران قطعی است، گفت: دولت محترم توجه داشته باشد، ماه دوم سال به نیمه رسید و هنوز طرح و ایدهای برای مشارکت مردم در جهش تولید و مسائل اقتصادی ارائه نشده است. لااقل در استان، عزیزان برای مشارکت مردم طرح بدهند تا کار بهسرعت شروع شود و پیش برود.
رئیس ستاد امربهمعروف و نهی از منکر استان البرز با تأکید بر اینکه کشور و نظام ما اسلامی است و باید دستورات و مقررات اسلام بهخصوص آنهایی که جنبه اجتماعی و عمومی پیدا میکند رعایت شود، گفت: یکی از آنها بحث عفاف و حجاب است که در حال اجراست؛ تشکر و حمایت میکنیم. جلسه قبله هم راجع به آن صحبت کردم. همه هم باید حمایت کنند. از سردار بزرگوار فراجا سردار رادان، از نیروهای میانی در استان خودمان و از فرماندهی محترم ناجا و همه دوستانی که در این زمینه دارند تلاش میکنند تشکر میکنیم.
در برابر قانون فرقی بین افراد نیست
آیتالله حسینی همدانی افزود: مسئله بعدی بحث عدم رعایت مواردی است که خدای تعالی حرام اعلام کرده و برای آنها حد قرار داده و در قانون هم ممنوع اعلامشده است؛ مثل شرب خمر و مشروبات الکلی که برای بار اول ۸۰ ضربه شلاق دارد. عدهای تلاش میکنند احکام الهی در جامعه رعایت نشود و بعضی خلافها را عادی جلوه میدهند تا فراگیر شود. اینجا مسئولین مربوطه باید به جد ورود کنند و از تخریب جامعه جلوگیری کنند. شارع مقدس میخواهد جامعه را حفظ کند که برای اینها حد قرار داده. در برابر قانون هم فرقی بین افراد نیست؛ منصبی داشته باشد یا مسئولیتی داشته باشد. حدود الهی را بعضیها میخواهند ماستمالی کنند و در جامعه نادیده بگیرند. نمیشود؛ باید انجام بگیرد.
مرحله دوم انتخابات مثل مرحله اول مهم است
وی در بخش دیگری با اشاره به دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی، گفت: انشاءالله هفته آینده در انتخابات دوستان شرکت میکنید. محکم شرکت کنید و کم نگیرید که مثل مرحله اول مهم است. نمیشود که کسی در مرحله اول چند هزار رأی آورده باشد و در مرحله دوم کمتر از مرحله اول رأی بیاورد. دوستان خیلی قوی شرکت کنند. باز عدهای گفتند بنده از کسی حمایت میکنم، قطعاً دروغ است. خودتان بررسی کنید. حرف کسانی که به هر طریقی ارتباطی با بنده دارند یا داشتهاند در مورد انتخابات لااقل به من مربوط نیست و هرگونه انتسابی را تکذیب میکنم.
امامجمعه کرج در خاتمه گفت: در کتاب شریف منتهیالآمال از ابوحمزه ثمالی نقل میکند که کنار بقیع سوار بر شتر ایستاده بودم. پیکی آمد و گفت: ای ابوحمزه، مولایت را اجابت کن. خودم را به سرور و مولایم، امام صادق علیهالسلام، رساندم. همینکه چشم حضرت به من افتاد فرمودند: وقتی تو را میبینم احساس راحتی میکنم؛ یعنی تو را که میبینم شاد میشوم. سؤال: آیا در این زمان امام عصر علیهالسلام با دیدن ما خوشحال خواهد شد؟ امام صادق علیهالسلام فرمود: چه شده است شما را که رسول خدا را ناراحت میکنید؟ شخصی پرسید: چگونه او را ناراحت میکنیم؟ حضرت فرمودند: آیا نمیدانید کارهای شما به محضر ایشان عرضه میشود؟ وقتی معصیتی در اعمالتان ببینند، ناراحت میشوند. رسول خدا را ناراحت نکنید بلکه او را با کارهای خوبتان شاد کنید. بدانیم اعمال ما به حضرت ولیعصر عرضه خواهد شد سعی کنیم امام را از خود ناراحت نکنیم.